All4AP™ Foundation

Zimbabwe, Newsletter December 2009 - Jan & Feb 2010

Beste lezers,
Het eerste rapport van 2010.

Ik probeer jullie elke maand te schrijven, maar soms gebeurt er niet te veel of, zoals in dit geval, laat de techniek ons in de steek. Onweer heeft diverse keren toegeslagen en het internetverkeer onmogelijk gemaakt (en nog steeds) voor meer dan een maand nu.
December enjanuari zijn historisch gezien lage productie maanden m.b.t. het verwijderen van strikken en daarom worden de vrije dagen veelal in deze periode oppgenomen in deze warme en natte maanden. Februari was erg nat voor Hwange. Bijna elke dag bewolkt en bijna dagelijks regen. De ‘bush’ is dicht en niet makkelijk te bepatrouilleren.
Ik noemde de effectiviteit van de strikken in het afgelopen maandrapport (nov.). De enige manier om een accurate assumptie te maken is om met een stroper mee te lopen en te zien hoeveel strikken hij zet en wat de resultaten zijn. Doe dit met meerdere stropers en we hebben de eerste variabele. De volgende is om te bekijken hoeveel stropers er per dorp actief zijn. Nu zouden we een hoop meer weten over wat er werkelijk gebeurt in het bos. Echter, omdat wij zelf een repressieve groep zijn is het niet aan ons dit uit te zoeken.
Als volgend beste manier om uit te vinden hoe effectief strikken zijn kunnen we gewoon verschillende mensen vragen. We vragen hen naar het resultaat wanneer ze 10 strikken zetten in een gebied waarvan zij weten dat er veel dieren zijn. De meeste mensen hier hebben weleens strikken gezet in hun leven, dus hun antwoord kan serieus genomen worden. Antwoorden verschillen tussen de 3 en de 10 gevangen dieren na 3 dagen. Dit betekent een effectiviteit van tussen de 30%-100%. Als we kijken naar ons afgelopen jaarverslag waarin we 1652 gevonden strikken noemen en we nemen aan dat 30% hiervan effect zou hebben gehad zou dit betekenen dat we 495 dieren hebben gered. We kunnen stellen dat mannetjes en vrouwtjes evenredig in strikken worden aangetroffen dus kunnen we ervan uitgaan dat ongeveer 250 vrouwtjes zijn gered, waarvan ongeveer 2/3 zichzelf had kunnen reproduceren (de rest is of te jong of te oud).
Moeilijker te voorspellen is hoeveel strikken er gezet zouden worden in een scenario waarbij er geen ALL4AP of zuster organisatie waren om het stropen tegen te gaan. We kunnen slechts gissen, maar de geschiedenis (toen we net gestart waren met PDC) laat zien dat slechts 1 team in staat was >3.400 strikken te verzamelen. Dat onze afwezigheid een groot negatief effect op de wildstand zou hebben is duidelijk.
Genoeg getallen en assumpties; In de tussentijd spendeerde het team tijd in het bos, terwijl ik mijn hersenen pijnigde met vragen over drugs. Niet de gewone, maar die welke worden gebruikt voor het immobiliseren van wilde dieren. Het werd tijd dat ik deze unieke cursus (wordt alleen gegeven in Zimbabwe, aan dierenartsen en niet dierenartsen) ging volgen; de ‘gevaarlijke drugs ‘ cursus. Als je voor het examen slaagt kun je een vergunning aanvragen om dieren te immobiliseren. In mijn geval met name om strikken te verwijderen van onfortuinlijk wild. Na een week zweten (letterlijk, het was meer dan 40C!), vele presentaties en immobilisaties, slaagde ik met goed resultaat voor het examen ! Hopelijk zullen we met de opgedane kennis vele van de beeldschone wilde dieren hier weten te redden.

We zien er naar uit jullie hier volgende maand weer te zien,

Martin & Team